تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره احقاف

ترجمه و تفسیر آیه 13 و 14

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم

إِنَّ الَّذِينَ قٰالُوا رَبُّنَا اللّٰهُ ثُمَّ اسْتَقٰامُوا فَلاٰ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاٰ هُمْ يَحْزَنُونَ (١٣)
بى ترديد كسانى كه گفتند: پروردگار ما الله است، سپس [در ميدان عمل بر اين حقيقت] استقامت ورزيدند، نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى شوند

أُولٰئِكَ أَصْحٰابُ الْجَنَّةِ خٰالِدِينَ فِيهٰا جَزٰاءً بِمٰا كٰانُوا يَعْمَلُونَ (١٤)
اينان اهل بهشت اند كه به پاداش اعمال شايسته اى كه همواره انجام مى دادند، در آن جاودانه اند

نکته ها:

مراد از گفتن «ربّنا اللّه»، تنها لفظ نيست، بلكه انتخاب راه حق و پايدارى بر آن است. در واقع مهم تر از اظهار ايمان واقرار به توحيد، استقامت و پايدارى بر آن است. «ثمّ استقاموا»
«خوف» ترس و هراس نسبت به آينده است و «حُزن» مربوط به گذشته است.
سخن حق، بايد اظهار شود، «قالوا ربّنا اللّه» استمرار و پايدارى بر آن باشد، «ثم استقاموا» و همراه با عمل باشد. «بما كانوا يعملون»
انسان به طور طبيعى، خواهان آرامش و رفاه و زندگانى جاويد است و خداوند، راه رسيدن به تمام اين خواسته ها را در گرو ايمان و عمل صالح پايدار مى داند.
پايدارى بر حق مشكل است، ولى با پاداش بزرگى مثل بهشتِ پر نعمت و دور از حزن واندوه، آسان مى شود. لذا بايد كارهاى سخت را با پاداش هاى بزرگ جبران كرد.

پیام‌ها :

- به موقعيّت فعلى خود مغرور نشويم و صِرفِ اظهار ايمان را كافى ندانيم، بلكه استقامت بر آن و سرانجام و آينده را در نظر بگيريم. «قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقاموا» (چنانكه حضرت يوسف پس از نجات از سختى ها و رسيدن به عزيزى مصر، فرمود: «توفّنى مُسلماً والحقنى بالصالحين»(56) خدايا! مرا مسلمان بميران و با نيكان محشور گردان)
- ايمان به خدا، خوف از ديگران را از بين مى برد. «ربّنا اللّه... لاخوف عليهم»
- تنها كسانى از گذشته خود پشيمان نمى شوند كه همواره در راه خدا حركت مى كنند. «ربنّا اللّه ثم استقاموا... لا هم يحزنون»
- جزاى استوارى ايمان و استمرار نيكى ها، جاودانه بودن در بهشت و نعمت هاى بهشتى است. «استقاموا... خالدين فيها»
- بهشت، پاداش اهل عمل است، نه اهل سخن. «جزاءً بما كانوا يعملون»56) يوسف، 101.

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
https://quran.inoor.ir/fa/quran/
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر